Tai či je način života koji Kinezi upražnjavaju već hiljadama godina. U periodima kada se nalašavala ideaizovana ljudska priroda, moćne kreativne civilizacije su cvetale, društvo je napredovalo a ljudi postajali duhovniji. Tai či znači konačan, krajnji, maksimalan. To znači usavršavanje i napredovanje prema bezgraničnom, kao i neizmerno postojanje i veliko večno. Činjenica da se dve ravnopravne sile jing i jang istovremeno suprotstavljaju i dopunjavaju, zbunjivala je mnoge kroz istoriju. Tai či zagovara samoostvarenje individue, ali takodje naglašava i da ovaj cilj valja postići umerenim, prirodnim načinom života.
Relaksacija znači popuštanje: popustiti pred ceokupnim univerzumom, pred beskonačnim i uroniti u jedinstvo koje taoistička filozofija opisuje kao „sjedinjavanje neba i čoveka“. Učenik tai čija trebalo bi dosta da meditira u cilju opuštanja tela i uma, da bi mogao da se sjedini sa svemirom. Kada postignete ovaj nivo teći ćete u skladu sa tokom svemira, kretaćete se u skladu sa kretanjem svemira. Tada ćete shvatiti pravo značenje reči opuštanje u tai čiju. Majstor Jang je podsećao svoje učenike „ Opustite se, opustite se potpuno kao da vam je telo providno.“
Tai Chi klasici,, prevod i tumačenja Vajsun Liao, Babun, Beograd, 2009.
Tai Chi kao stil života
